อสูรทลายสวรรค์

อสูรทลายสวรรค์  แม้กระนั้นเขากลับไม่ได้รับพรสวรรค์นั้นมาแต่อย่างใด เมื่อสิ้นพ่อฐานะในเครือญาติของเค้ายิ่งตกต่ำ แต่แล้วเมื่อเขาได้รับมรดกตกทอดเป็นตำราลับและแหวนวิเศษอีก 1 วง 

อสูรทลายสวรรค์ chaotic sword god หมื่น อสูร ก้ม กราบ pdf แม้จะกำเนิดในเครือญาติเย่ 1 ใน 5 เครือญาติที่ยิ่งใหญ่ซึ่งมีความรู้และมีความเข้าใจสำหรับในการเรียกสัตว์อสูรได้ ทั้งเขายังเป็นบุตรของผู้ที่มีพรสวรรค์สำหรับในการฝึกยุทธ แม้กระนั้นเขากลับไม่

ได้รับพรสวรรค์นั้นมาแต่อย่างใด เมื่อสิ้นพ่อฐานะในเครือญาติของเค้ายิ่งตกต่ำ แต่แล้วเมื่อเขาได้รับมรดกตกทอดเป็นตำราลับและแหวนวิเศษอีก 1 วง หากฝึกฝนสำเร็จแม้แต่คนที่เคยดูแคลนเขาก็จำเป็นต้องยอมก้มหัวให้ หรือไม่แน่เขาบางครั้งอาจจะได้เป็นผู้มีอิทธิพลในทวีปเลยก็เป็นไปได้ จินตนาการของเขาวิ่งแล่นไปไกล ก็แค่มันจะง่ายมากราวกับที่เขาจินตนาการใช่หรือ!!!

ณ เมืองชาง เขตดูแลเทพการทำศึก ทวีปมังกรเพลิงเมืองชางตั้งอยู่ทางด้านทิศใต้ของเขตดูแลเทวดาการศึก เป็นหนึ่งในหกเมืองใหญ่ในเขตปกครองนี้ โดยอยู่ภายใต้การครอบครองของเครือญาติเย่ซึ่งเป็นหนึ่งในห้าเชื้อสายใหญ่ของเมือง

ข้างนอกถนนใหญ่หน้าจวนเจ้าผู้ครองนคร เด็กวัยรุ่นชุดเขียวอายุราวสิบห้าสิบหกปีคนหนึ่งวิ่งมาบนท้องถนน บนใบหน้าที่สวยของเขานั้นเต็มไปด้วยความไม่แยแสระคนกระวนกระวายใจ ในโทรศัพท์เคลื่อนที่ห่อยาวิ่งบ่ายหน้าไปทางประตูจวนเจ้าผู้ครองนครโดยไม่ได้ อสูรทลายสวรรค์ chaotic sword god หมื่น อสูร ก้ม กราบ pdf เอาใจใส่ต่อสายตาผู้คนที่จ้องอย่างตื่นตะลึงงัน

“ท่านแม่! ท่านแม่! ชิงหานซื้อยามาให้แด่คุณแล้ว เราเชื่อว่าท่านจำเป็นต้องอาการดีขึ้นอย่างแน่แท้”ชายหนุ่มยังคงวิ่งถัดไปข้างหน้าพร้อมด้วยบ่นพึมพัมกับตัวเอง เห็นสิงโตหินขนาดใหญ่สองตัวอยู่ข้างหน้าจวนที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล

ยิ่งทำให้เขาเร่งฝีเท้าเร็วมากขึ้นไปอีกหน้าประตูจวนเจ้าผู้ครองนครมียามเฝ้ารักษาการณ์แปดคนยืนเรียงรายกันอยู่ แต่ละคนร่างสูงใหญ่บนตัวใส่เกราะหนา ในโทรศัพท์มือถือกระบี่ยาวมองแล้วน่าเคารพเช่นเดียวกันกับเทวดาผู้เฝ้าดูแลประตูสวรรค์โดยเหตุนี้วันนี้เป็นเวรของทั้งยังแปดคนที่ต้องมาเฝ้าหน้าประตูใหญ่ ถึงแม้หน้าที่ในรูปแบบนี้อาจจะถูกคนมองว่าราวกับสัตว์เลื้อยคลาน(หมา)เฝ้าบ้าน

แต่ทั้งแปดก็หาได้ใส่ใจไม่ ตรงกันข้ามบนบริเวณใบหน้าที่เคร่งขรึมของพวกเขานั้นกลับแสดงออกให้มองเห็นถึงความภาคภูมิใจเสียด้วยซ้ำ ที่เป็นเช่นนั้นด้วยเหตุว่าประตูจวนที่พวกเขายืนเฝ้าอยู่นี้คือ…ประตูจวนเชื้อสายเย่

เครือญาติเย่มีฐานเป็นผู้ดูแลทางตอนใต้ของเขตดูแลเทวดาการรบและเป็นเลิศในห้าเครือญาติใหญ่ ก็เลยไม่แปลกที่จะทำให้บ่าวรับใช้พวกนี้รู้สึกมีเกียรติและก็ภาคภูมิใจ ดังนั้นอีกทั้งแปดคนจึงคิดว่างานเฝ้าประตูนี้ทรงเกียรติแล้วก็มีหน้ามีตา ทำให้พวกเขามองดูผู้คนที่เดินผ่านไปๆมาๆด้วยสายตาที่ยิ่งเย่อหยิ่งแล้วก็อวดเก่งเหม็น

ตุบ! ตุๆบ!”มีคนกำลังตรงมาทางนี้!เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินใกล้เข้ามา

ยามอีกทั้งแปดมีอาการตื่นกระทีกเล็กน้อย เนื่องจากธรรมดาแล้วหากเป็นบุคคลปกติแม้ไม่ได้รับอนุญาตจะไม่มีใครกล้าเฉียดฉิวเข้ามาใกล้ประตูจวนเจ้าเมืองโดยเด็ดขาด ด้วยเหตุนั้นเสียงฝีเท้าของผู้ที่ตรงเข้ามาจำต้องไม่ใช่บุคคลปกติอย่างไม่ต้องสงสัย

เมื่อคิดได้เช่นนั้นแล้วยามทั้งยังแปดก็เลยยืดตัวขึ้นตรงกับแสดงรอยยิ้มสุภาพที่มุมปากแล้วหันไปยังแนวทางของเสียงที่กำลังตรงเข้ามาแม้กระนั้นเมื่อพวกเขาได้เห็นเจ้าของเสียงฝีเท้าที่กำลังตรงเข้ามานั้นเป็นหนุ่มน้อยเสื้อเขียวที่กำลังถือห่อยาอยู่ในมือ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างอ่อนโยนของพวกเขาก็กลับมาเคร่งขรึมแล้วก็เย็นชาดังเดิมอย่างฉับพลันข้าก็นึกว่าคนไหนกันแน่ที่แห่งไหนซะอีก

ที่จริงก็ไอ้นายน้อยลำดับเจ็ดจอมขยะไม่มีค่านี่เอง แม้กระทั้งเรื่องซื้อยายังต้องมาทำด้วยตัวเอง” หนึ่งในยามอีกทั้งแปดกล่าวกระซิบกระซาบกับผู้อื่นพร้อมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามแล้วก็เยาะเย้ย

“น้องหก ระวังคำพูดของเจ้าด้วย ถึงอย่างไรก็ตามเขาก็ยังเป็นเยี่ยมในนายน้อย หากคนในเครือญาติทราบเข้าเราจะถูกลงโทษเอาได้…… มอง! โน่นใครกันแน่มา? โอ้! โน่นนายน้อยลำดับสองกลับมาแล้ว เร็วเรารีบไปต้อนรับกันเถิด!”

เมื่อยามทั้งแปดมองเห็นรถม้าคันหนึ่งที่ตกแต่งอย่างโอ่อ่าและก็โอ่อ่ากำลังวิ่งตรงเข้ามา ทันใดนั้นใบหน้าของพวกเขาก็ปรากฏรอยยิ้มอย่างสุภาพและก็เป็นมิตรอีกที รวมทั้งเมื่อมองเห็นตัวเขียน “เย่” ที่เขียนบนธงสีดำที่ปักอยู่บนรถม้าและตัวหนังสือ “เสียน” ที่อยู่ใต้ตัวหนังสือเย่ ยิ่งทำให้แววตาของยามทั้งยังแปดอ่อนโยนรวมทั้งเป็นมิตรมากกว่าเดิม นอกเหนือจากนั้นดวงตาของพวกเขายังซ่อนเร้นไปด้วยแววของการประจบสอพลอเล็กน้อยอีกด้ว

“ยินดีต้อนรับนายน้อยลำดับสองกลับจวน!” ยามทั้งยังแปดร้องตะโกนออกมาพร้อมกันด้วยเสียงอันดัง ทำให้ผู้คนที่เดินผ่านไปๆมาๆต่างก็ตกใจตระหนกตกใจ เด็กหนุ่มเสื้อเขียวที่ถือห่อยาอยู่พลางหยุดชะงักไปด้วย เขาหันย้อนกลับมามองไปยังรถม้าที่หรูหราโออ่าและใบหน้าที่ดูประจบสอพลอของยามทั้งยังแปด เขาได้แต่ว่ายิ้มเยาะรวมทั้งเดินมุ่งหน้าต่อไปยังประตูจวน
……
เย่ชิงเซียน นายน้อยลำดับสองของตระกูลเย่และก็ยังเป็นศิษย์สายใน เขาคิดเสมอว่าด้วยตำแหน่งแล้วก็ฐานะของเขา ในโลกนี้น้อยนักที่จะมีเรื่องหรือผู้ใดกันที่กล้าขัดใจหรือทำให้เขาไม่ชอบใจ แต่วันนี้อารมณ์ของเขาไม่ดีอย่างยิ่ง มูลเหตุมาจากนางคณิกาที่หอนางโลมหมอกควันเมาแอ๋ที่เขาไปเที่ยวเมื่อคืนวานมีใครไม่ทราบบ้างว่าเขาเป็น อสูรทลายสวรรค์ chaotic sword god หมื่น อสูร ก้ม กราบ pdf คนใดกันแน่?

เขาเป็นนายน้อยลำดับสองของเครือญาติเย่……เย่ชิงเสียนเครือญาติเย่แสดงถึงอะไร? เชื้อสายเย่คือหนึ่งในห้าเชื้อสายใหญ่ของเขตปกครองเทพการทำศึก เป็นผู้ปกครองในชายแดนตอนใต้นี้ แม้กระนั้นโสเภณีคนนั้นกลับกล้าไม่ยอมรับเขา?

พูดว่าเป็นหญิงที่ขายแม้กระนั้นศิลปะการแสดง…! บิดาเจ้าเถิด! หญิงที่ขายแต่ว่าศิลปะการแสดง……หอนางโลมหมอกควันเมาหยำเปคือหอนางโลมลำดับแรกๆในเมืองชาง เพศหญิงสถานที่สำหรับทำงานที่นั่นล้วนเป็นโสเภณี

แต่ว่านางแพศยานั้นกลับปฏิเสธข้าพูดว่านางขายแม้กระนั้นศิลปะการแสดงไม่ขายร่างกาย เราอยากทราบเสียจริงว่าจะมีนักแสดงคนใดกันไปในสถานที่แบบนั้นเพื่อ

ชมงานศิลปะกัน ถ้าหากเป็นงานศิลปะทางด้านร่างกายก็ว่าไปอย่าง

“ฮึ! ถ้าไม่ใช่ว่ากลัวข้างหอผู้คุมกฎของตระกูลจะลงทัณฑ์ ไม่ใช่ว่ากลัวจะล่วงเกินคนดังที่อยู่ในนั้น หรือว่ากลัวตนเองจะเสียภาพพจน์ ถ้าเกิดไม่ใช่……เราจะขืนใจมันรวมทั้งพังหอนางโลมหมอกควันเมามายให้ราบเป็นหน้ากองเลยทีเดียว!”

เย่ชิงเสียนกระโดดลงจากรถม้าแล้วก็เดินตรงไปยังหน้าประตูจวนด้วยบริเวณใบหน้าที่ดำคล้ำ เขาพากเพียรหาเหตุผลเพื่อมาปลอบใจตัวเองให้สงบลงจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนวาน เมื่อสายตาของเขาดูไปยังประตูจวน เขามองเห็นสายตาของยามอีกทั้งแปด

ที่มองดูมาที่เขามีแววของความประจบสอพลอทำให้อารมณ์ของเขาดียิ่งขึ้นมากมาย คิดในใจว่ายามทั้งแปดคนนี้ช่างมีหัวจิตใจที่เปี่ยมไปด้วยความรักเสียจริง ยากที่จะน่าเชื่อว่าแต่ว่าละคนร่างกายใหญ่โตสูงใหญ่น่าเกรงขามเช่นเดียวกันกับเทพฆ่า กลับยิ้มออกมาได้……สวยหยาดเยิ้มเช่นนี้?

เย่ชิงเสียนเห็นดังนั้นจึงยื่นมือตบไปยังไหล่ยามคนหนึ่งเบาๆเพื่อแสดงถึงความชอบใจต่อการปฏิบัติหน้าที่ของพวกเขา พร้อมด้วยแหงนหัวเราะขึ้นเบาๆก่อนที่จะเดินผ่านเข้าไปแต่ เย่ชิงเสียนก็จิตใจเบิกบานได้เพียงแค่ไม่นานก็จำเป็นต้อง

หัวเสียขึ้นมาอีกครั้งเพราะด้านข้างของประตูที่เขากำลังเดินเข้าไปนั้นมีเด็กวัยหนุ่มเสื้อเขียวในโทรศัพท์เคลื่อนที่ห่อยาเดินมาด้วยใบหน้าที่รีบเร่ง แล้วก็ด้วยความที่รีบไม่ทันระวังก็เลยชนเข้าที่ด้านหลังของเย่ชิงเสียนอย่างจัง
“โอ๊ย!”
เย่ชิงเสียนแม้ไม่ถูกใจการฝึกฝนยุทธ์มากสักเท่าไรนักแต่ยังไงก็ได้ชื่อว่าเป็นศิษย์สายในผู้มีฝีมืออยู่ในระดับขั้นขอบเขตยอดยุทธ์ เมื่อคืนนี้วานภายหลังที่อารมณ์บูดจากนางหญิงที่ขายแต่ศิลปะการแสดง เย่ชิงเสียนจึงได้เรียกโสเภณี

หลายนางมาเพื่อระบายอารมณ์ตนเอง จนกระทั่งบัดนี้ขาของเขายังมีลักษณะสั่นขณะเดิน แม้ว่าจะถูกเด็กวัยรุ่นเสื้อเขียวชนก็ไม่ถึงกับล้ม แต่ว่าก็ซวดเซไปข้างหน้าสองก้าวก่อนจะประคองตัวเองได้ เขาสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันกลับไปดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นแต่ว่าเมื่อเขาหันกลับไปมองเห็นเด็กหนุ่มเสื้อเขียวบริเวณใบหน้าซีดขาวที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดแล้วก็ละอายใจ ทันทีนั้นสีหน้าท่าทางของเขาก็แสดงความโกรธเคืองขึ้นมาทันทีพร้อมทั้งตวาดดุ
“เย่ชิงหาน!! ไอ้ลูกพันธุ์ผสม เจ้าตาบอดรึยังไง?”

“ข้า……เราขออภัย เป็นความผิดของเราเอง เข้าเดินเร็วไปหน่อย” เย่ชิงหานกล่าวขึ้นอย่างละอายพร้อมทั้งรู้สึกลนลานและไม่เพลิดเพลินใจ
“ขอโทษรึ? ถ้าแค่บอกว่าขอโทษแล้วหมดเรื่องได้ ทั่วอีกทั้งทวีปมังกรไฟก็คงจะไม่ต้องมีคนโดยส่วนใหญ่ต้องตายด้วยเหตุว่าทำผิดแล้วล่ะ! ” เย่ชิงเสียนหัวเราะขึ้นอย่างเย็นชา มันทำให้เขารำลึกถึงนางผู้หญิงในหอนางโลมหมอกควันเมาหยำเปที่ปฏิเสธเขาโดยกล่าวคำว่า “ขออภัย”

เหมือนกันนี้ ยิ่งทำให้อารมณ์ของเขาไม่ดีขึ้นไปอีก ก็เลยด่าออกไปอย่างรุนแรงกว่าเก่า “

“เจ้า….เย่ชิงเสียน ข้าแค่ชนเจ้าเท่านั้นเอง และก็ข้าก็ได้กล่าวขออภัยไปแล้ว……เจ้าอย่าได้ใจเหลือเกินนัก ท่านแม่ข้าอย่างน้อยก็ถือเป็นผู้ใหญ่ เจ้าควรจะรู้จักให้ความเคารพนับถือท่านบ้าง” เย่ชิงหานแต่ก่อนรู้สึกละอายใจที่ตนเป็นข้างไม่ถูก แต่เมื่อได้ยินเย่ชิงเสียนพูดดูถูกดูแคลนคุณแม่ของตัวเอง ในใจโดยพลันเกิดขึ้นความโมโหขึ้นมาโดยทันที ดวงตาของเขาเพ่งมองไปที่เย่ชิงเสียน

“ผู้ใหญ่?” เห็นสีหน้าท่าทางที่กำลังโกรธฉุนเฉียวของเย่ชิงหาน มันทำให้เย่ชิงเสียนกำเนิดความรู้สึกสาแก่ใจอย่างบอกผิด แต่คล้ายกับว่ายังรู้สึกไม่หนำใจพอจึงได้กล่าวยุขึ้นอีก “ข้าคิดออกว่าไม่เคยมีผู้หลักผู้ใหญ่ที่เคยเป็น “หญิงขายบริการทางเพศ” มาก่อน”

“เย่ชิงเสียน!” มองเห็นสายตายิ้มเยาะของยามทั้งแปดที่อยู่ข้างๆซึ่งกำลังเดินเข้ามามุงดูอย่างสนใจ เย่ชิงหานโกรธโกรธเคืองถึงขีดสุดจึงร้องตะโกนกลับไปด้วยเสียงทั้งหมดที่มี “ท่านแม่ของเรา อสูรทลายสวรรค์ chaotic sword god หมื่น

อสูร ก้ม กราบ pdf ขณะนั้นเป็นหญิงที่ขายเฉพาะแต่ว่าศิลปะการแสดงมิได้ขายร่างกาย มิได้เป็นโสเภณีอย่างที่เจ้ากล่าวหา ถ้าหากเจ้ายังกล่าวลบหลู่ท่านแม่ของข้าอีกอย่ากล่าวหาข้าไม่เกรงใจก็แล้วกัน!”

“ถ่ม!” เมื่อได้ยินคำว่าหญิงที่ขายแต่ว่าศิลปะการแสดงคำนี้อีก สมองเย่ชิงเสียนพลันรำลึกถึงภาพบริเวณใบหน้าและคำกล่าวปฏิเสธของโสเภณีคนนั้นมันทำให้เขาเดือดดาลขึ้นมาในทันที จึงแผดเสียงออกไป “หญิงที่ขายศิลปะการแสดง? ดูหมิ่น? ดูถูกเหยียดหยามแล้วเจ้าจะเพราะเหตุไร…ไอ้ขยะ! ไอ้ลูกผู้หญิงหาเลี้ยงชีพ! แล้วยังไง…เจ้าจะทำร้ายข้าอย่างงั้นรึ?”

“เจ้า….” อีกทั้งคำว่าไอ้ขยะแล้วก็หญิงขายตัว ทำให้เย่ชิงหานโกรธอย่างบ้าคลั่งกว่าเดิม เขาวางห่อยาไว้บนพื้นแล้วกระโจนเข้าพบเย่ชิงเสียนทันที
“เย่ชิงเสียน ข้าจะสู้กับเจ้า……หมัดฮุคซ้าย!”
……
“เกิดเรื่องอะไรขึ้น? เกิดเรื่องอะไรขึ้น? ”เหล่าบ่าวรับใช้ด้านในจวนที่ได้ยินเสียงอึกทึกวุ่นวายต่างตรงเข้ามาดูและสอบถามยามทั้งแปดถึงมูลเหตุของเรื่องราวที่เกิดขึ้น
“อ๋อ ! เรื่องราวเป็นแบบนี้นี่เอง มิน่าล่ะปรกตินายน้อยลำดับเจ็ดเป็นคนซื่อๆเงียบๆไม่ค่อยพูดจาทำไมถึงได้สู้กับนายน้อยลำดับสองได้ ที่แท้นายน้อยลำดับสองลบหลู่ดูหมิ่นคุณแม่ของเขานี่เอง”

“ฮึ! ลบหลู่แล้วจะทำไม? ก็คุณแม่ของเขาเป็นหญิงขายศิลปะการแสดงจริงๆภายหลังจากเย่เตาบิดาของเย่ชิงหานตายไป ครอบครัวลูกคนรองก็เหลือเพียงแค่เย่ชิงหานผู้เดียวแถมยังเป็นไอ้ขยะไม่มีพรสวรรค์อีก ข้าว่าอีกไม่นานพวกเขาคงถูกเฉดหัวไล่ออกจากจวนแน่นอน……”
“ชู่ว์…..พูดค่อยๆหน่อย เราไม่ควรคุยกันเรื่องพวกนี้จะดีมากกว่า หากฝ่ายหอพักผู้คุมกฎรู้เรื่องเข้าจะถูกลงโทษเอาได้ ข้าว่าพวกเรามาพนันกันดีกว่านายน้อยลำดับเจ็ดจะต่อกรนายน้อยลำดับสองได้กี่กระบวนท่า”

“ถ่ม! ไอ้ขยะไร้ความสามารถพิเศษอย่างเย่ชิงหานที่มีพลังความสามารถแค่เพียงระดับแรกของขอบเขตขั้นสูงเนี่ยนะ ถึงแม้นายน้อยลำดับสองจะถูกใจเที่ยวหาความสำราญแต่ว่าพรสวรรค์ร้ายกาจ ในตอนนี้อยู่ในระดับแรกของขอบเขตยอดยุทธ ระดับพลังของทั้งคู่ห่างกันถึงสามระดับ ข้าว่าไม่น่าเกินสามกระบวนท่าเย่ชิงหานได้ลงไปนอนกองบนพื้นแน่”
“ดูโน่น! นายน้อยลำดับสองหมัดเดียวก็ซัดเย่ชิงหานลอยปลิวไปโน่นแล้ว……”ทุกคนต่างจบการพูดคุยพลางดูไปยังทิศทางที่คนทั้งคู่กำลังต่อสู้กันอยู่ เห็นร่างของเย่ชิงหานถูกซัดลอยกระเด็นออกมา

“ปัง!” ร่างของเย่ชิงหานลอยละลิ่วไปตกกระทบกับพื้นข้างๆประตูใหญ่ปากทางเข้าด้วยเสียงอันดัง แต่ว่าที่พื้นก็ไม่ได้มีฝุ่นผงลอยขึ้นมาแต่อย่างใด

เพราะประตูทางเข้าของจวนตะกรูลเย่ย่อมต้องมีบ่าวรับใช้มาทำความสะอาดอยู่แต่ละวัน

“ทุกคนอาจเห็นแล้วว่าเย่ชิงหานมาท้าดวลกับข้าเอง แล้วก็เราก็ได้ตอบรับคำท้าของเขา ถ้าวันหน้าวันหลังเขาเอาเรื่องที่เกิดในวันนี้ไปกล่าวโทษเรากับฝ่ายหอผู้คุมกฎ หวังว่าทุกคนจะช่วยเป็นพยานให้เราได้”

เย่ชิงเสียนเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งปัดมือไปมาเพื่อชำระล้าง พูดถึงด้านพลังความสามารถเย่ชิงเสียนสามารถจัดการกับขยะอย่างเย่ชิงหานได้ถึงเจ็ดแปดคนภายในคราวเดียวเลยก็ว่าได้ แถมในขณะที่เขาอารมณ์เสียแบบนี้มีคนเสนอ

ตัวมาเป็นที่ระบายให้มีรึเขาจะไม่ยอมรับ
“อาาา…! ” เย่ชิงหานก้มหน้าครวญออกมาเบาๆกับนวดคลึงไปที่หัวเข่าตนเอง สายตาของเขาเพ่งมองไปที่เย่ชิงเสียนที่กำลังอิ่มใจยิ้มย่องอย่างเหิมใจ เขาลุกขึ้นใช้ขานึงก้าวไปด้านหลังแล้วออกแรงพุ่งทะยานตัวออกไปหาเย่ชิงเสียนอีกครั้ง “หมัดฮุคซ้าย!”

เย่ชิงเสียนยิ้มอย่างเยาะเย้ยพร้อมทั้งเอียงตัวหลบการจู่โจมได้ง่ายๆ เขาตวัดขาขวาลอยสูงขึ้นแล้วต่อยด้วยหมัดซ้ายออกไปยังท้องน้อยของเย่ชิงหาน
“ปัง!”อีกครั้งที่เย่ชิงหานตัวงอพร้อมด้วยกระเด็นลอยออกไป ภายหลังดิ้นรนอยู่สักพักเขาก็ลุกขึ้นยืนแล้วพุ่งทะยานเข้าไปหาเย่ชิงเสียนอีกครั้ง
“หมัดฮุคซ้าย” “ปัง!”“ยังคงเป็นหมัดฮุคซ้าย…อีกยกตัวอย่างเช่นเดิม!”“ปัง!” “หมัด…ด…ฮุคซ้าย”

“ปัง!”ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เย่ชิงหานพุ่งทะยานเข้าไปแล้วก็ถูกซัดกระเด็นออกมา เหล่าบ่าวรับใช้ที่รายล้อมมองอยู่ต่างก็เริ่มรู้สึกสงสารเย่ชิงหานกันขึ้นมาบ้างแล้ว แต่จะว่าไปแล้วเย่ชิงหานนี่ก็ไม่เอาถ่านจนถึงเหลือเกิน แม้กระทั้งสักกระบวนท่าก็ยับยั้งมิได้

ไม่เคยรู้ว่าใช้เป็นเพียงแต่ท่าเดียวหรือเช่นไร? แม้ว่าจะออกกระบวนท่าได้ไม่เลว แต่ใช้อยู่ท่าเดียวหมัดฮุคซ้าย! หมัดฮุคซ้าย! และก็เดี๋ยวก็หมัดฮุคซ้าย! หากแม้เย่ชิงหานใช้ได้ไม่เบื่อแต่ว่า อสูรทลายสวรรค์ chaotic sword god หมื่น อสูร ก้ม กราบ pdf ผู้ชมกลับเริ่มรู้สึกเหนื่อยหน่ายแทน
“ฮ่าๆไอ้ลูกพันทาง เจ้ายังไหวมั้ย? ถ้าไม่ไหวแล้วล่ะก็ข้าจะได้ไปซะคราว

เวลาเย็นจะได้ไปพบพวกน้องโสเภณีที่ขายศิลปะการแสดงมาปรนิบัว่ากล่าวข้าต่อ ฮ่าๆๆ……”
เย่ชิงหานที่นอนตัวงออยู่ไม่ไกลออกไป ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบเลือดแล้วก็รอยช้ำ แม้กระนั้นเมื่อได้ยินเย่ชิงเสียนกล่าวกล่าวถึงเกี่ยวกับแม่ของตัวเองอีกทีก็เลยขู่คำรามลั่นออกมาด้วยความโกรธแค้นเป็นสองเท่า

เขายื่นมือออกไปคว้าสิ่งที่อยู่บนพื้นกับพยุงตัวลุกขึ้นอย่างยากลำเค็ญ แล้วตะโกนร้องออกไปด้วยหน้าตาที่ดุร้าย
“เย่ชิงเสียน ข้าจะก่อให้เจ้าจดจำวันนี้ไปทั้งชีวิต!”บอกจบเย่ชิงหานคล้ายกับหมีร้ายที่กำลังคุ้มคลั่ง เขายกฝ่ามือขึ้นสูงตระหง่านพร้อมทั้งฟาดลงไปยังเย่ชิงเสียนอปิ้งเร็วทันใจอย่างกับลูกกระสุนปืนใหญ่ “ฮ่าๆข้าก็จะก่อให้เจ้าจดจำวันนี้ไปตลอดชาติสิ่งเดียวกัน!”

เย่ชิงเสียนหัวเราะออกมาเสียงดังเหมือนกับเป็นเรื่องรื้นเริง เขาคิดภายในใจคำพูดคุยโวโอ้อวดคนใดกันแน่ก็กล่าวได้ น้ำหน้าอย่างเย่ชิงหานที่ใช้เป็นแต่ว่าท่าหมัดฮุคซ้าย ถึงแม้ว่าจะข้าหลับตาก็ยังสามารถซัดให้กระเด็นได้

เดี๋ยวครั้งนี้อาจจะต้องออกแรงเพิ่มเติมนิดจะได้รีบจบเกมส์ที่น่ารำคาญนี้เสียที แม้การรังแกผู้ที่อ่อนแอกว่าจะสนุกสนาน แม้กระนั้นเมื่อคืนนี้วานออกศึกกับนางคณิกา

พวกนั้นหลายนางใช้เรี่ยวแรงไปเยอะ ทางที่ดีควรจะรีบไปนอนพักสักนิดจะดีกว่า……“หมัดฮุคซ้าย……”

เย่ชิงเสียนมองไปยังเย่ชิงหานที่กำลังพุ่งตรงเข้ามาพร้อมทั้งท่าหมัดฮุคซ้ายที่คุ้นหู เขายิ้มออกมาอย่างเย็นชาเอี้ยวตัวหลบไปด้านขวาตามสัญชาตญาณพร้อมกับตวัดเท้าขวาขึ้นแล้วปล่อยหมัดซ้ายออกไป เอ๊ะ? เพราะอะไรเราซัดไม่โดน?

เย่ชิงเสียนแหงนหน้าขึ้นดูด้วยความสงสัย แต่ทว่าสิ่งที่เผชิญกลับมีเพียงแค่ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มเย็นยะเยือกกับก้อนอิฐขนาดใหญ่
“หมัดฮุคซ้าย……บวกก้อนอิฐขวา”
“ตูม!”ก้อนอิฐขนาดใหญ่กระแทกกับหัวของเย่ชิงเสียนอปิ้งจัง เขารู้สึกเจ็บแปล๊บขึ้นมาในสมองอย่างรุนแรง

สองตามัวมัว แล้วหลังจากนั้นก็เลยหมดสติล้มลงไป เมื่อก่อนชั่วประเดี๋ยวที่จะหมดหมดสติไปนั้น

ในสมองของเขายังคงขบคิดถึงคำร้องของเย่ชิงหาน……เพราะเหตุไรไม่ใช่แค่ท่าหมัดฮุคซ้าย? แล้วอิฐขวาโผล่ได้เช่นไร? เป็นคนทำไมถึงกระทำตัวได้หน้าด้านถึงเพียงนี้?
เอ่อออ…!ทุกคนที่มุงมองอยู่ต่างตกตะลึงกับปัญหาที่เกิดขึ้นเมื่อมองเห็นร่างของนายน้อยลำดับสองที่ค่อยๆล้มลงไปกองกับพื้น แล้วก็ภาพนายน้อยลำดับเจ็ดที่ยืนถือก้อนอิฐอยู่ในมือด้วยใบหน้าที่ดุร้าย เงียบกริบ……เงียบอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน

ผู้ที่อยู่ในระดับแรกของขอบเขตระดับสูงซัดคนที่อยู่ในระดับแรกของขอบเขตยอดยุทธ์กระทั่งสลบ ช่างเกิดเรื่องที่น่าอัศจรรย์มาก ทำลาย อสูรทลายสวรรค์ chaotic sword god หมื่น อสูร ก้ม กราบ pdf ความรู้ความเข้าใจที่เกี่ยวข้องกับเรื่องวิถีของการฝึกหัดยุทธที่เคยมีมา หากว่ากระบวนการเอาชนะโดยการลอบทำร้ายของนายน้อยลำดับเจ็ดจะต่ำช้า แม้กระนั้นชนะก็คือชนะไม่ใช่รึ?

และเขาก็ยืนเด่นอยู่ตรงนั้น มีความรู้รู้จักเสาะหายุทธวิธีสำหรับในการเอาชนะก็ถือได้ว่าส่วนหนึ่งส่วนใดของพลังความสามารถมิใช่รึ?แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมายิ่งทำให้ทุกคนที่มุงมองอยู่ถึงกับตกตะลึงมากขึ้นไปอีก

นายน้อยลำดับเจ็ดที่ปรกติเป็นคนซื่อๆและไม่ค่อยกล่าวโยนก้อนอิฐทิ้งแล้วกระโดดขึ้นคร่อมร่างของเย่ชิงเสียน จากนั้นเขาซ้ำๆปล่อยหมัดซ้ายขวาลงไปยังบริเวณ

ใบหน้าที่หล่อของเย่ชิงเสียนอย่างไม่ยั้งมือ“ข้าบอกแล้วว่าจะก่อให้เจ้าจดจำวันนี้ไปตลอดชีพ…”

“นายน้อยลำดับเจ็ดเพียงพอเถิด……สักครู่เรื่องได้แย่ลงกว่าเดิมไปกันใหญ่”ทุกคนที่มุงดูอยู่ต่างพากันกระวนกระวาย ยามทั้งแปดที่อยู่ด้านข้างรีบเดินหน้ามาอย่างรวดเร็ว หนึ่งในนั้นจึงพูดขึ้นห้าม
“หยุดอยู่ตรงนั้น!” เย่ชิงหานหันกลับไปด้วยสายตาที่ดุร้ายพร้อมทั้งร้องตวาดขึ้น “ทำไม? พวกเจ้ากล้าลงมือกับข้าที่เป็นนายน้อยแบบงั้นรึ? พวกเจ้าต้องการโดนขับไล่รึไง? นี่คือการต่อสู้ระหว่างเรากับเย่ชิงเสียน!

ถึงแม้ครอบครัวลูกคนรองอย่างเราฐานะต่ำต้อย แต่ข้าก็ยังเป็นนายน้อย! หากพวกเจ้าต้องการโดนเนรเทศออกไปในวันพรุ่งนี้ก็ก้าวเข้ามา”ยามอีกทั้งแปดหยุดฝีเท้าลงในทันทีทันใด พวกเขารู้กฏของเชื้อสายดีจึงไม่กล้าที่จะฝ่าฝืน ได้แม้กระนั้นยืนคงที่พร้อมทั้งอธิบายเหตุผลว่า “เป็น…พวกข้าไม่ได้คิดที่จะลวนลามนายน้อยเลย เพียงต้องการช่วยแค่นั้น ถ้าหากว่าเรื่องแย่ลงกว่าเดิมไปมากกว่านี้ท่านจะลำบากเอาได้”

“ฮึ!” เย่ชิงหานกระแทกเสียงออกมาอย่างเฉยชากาลครั้งหนึ่งก่อนที่จะง้างหมัดแล้วชกออกไปอย่างสุดแรง แล้วก็เลยยืนขึ้นปัดมือทั้งสองข้างไปๆมาๆเพื่อชำระล้างและเดินไปหยิบห่อยาที่วางเอาไว้ด้านบนพื้น
“ท่านพี่……”ณ เวลานั้นเอง มีเด็กสาวนางหนึ่งในชุดสีขาวเดินตรงเข้ามาหาทางเย่ชิงหานด้วยอาการร้อนรุ่มจวนเจียนเกือบจะสะดุดล้ม ร่างของนางสั่นเทารวมทั้งน้ำเสียงที่ร้องเรียกออกมานั้นสั่นเครือเต็มไปด้วยความเศร้าโศกเสียใจ ทั้งยังกลัวแล้วก็ไร้ที่พึ่งพิง

“หืม?” เย่ชิงหานได้ยินเสียงร้องเรียกที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศกก็เลยรีบหันกลับไปดู เมื่อเห็นหญิงสาววิ่งมาอย่างกระวนกระวายว่าคือผู้ใด ในใจพลันบังเกิดลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมา
“ท่านพี่ ท่านแม่……ท่านแม่เสียชีวิตแล้ว……”ตุ๊บ! ห่อยาที่พึ่งจะปิดสนิทร่วงลงสู่พื้น กระดาษที่ห่ออยู่ชั้นนอกฉีกจนขาดออก ยาสมุนไพรที่คล้ายกับรากไม้ที่บรรจุอยู่ด้านในห่อตกกระจัดกระจัดกระจายไปทั่วพื้น…..

.เมืองชางในเวลากลางคืน สภาพอากาศเบาๆเย็นลง หยาดฝนที่กำลังร่วงหล่นจากท้องฟ้าโดยตลอดยิ่งเพิ่มบรรยากาศของความเหน็บหนาวเดี๋ยวนี้เวลาตรงเวลาดึกดื่นเที่ยงคืนสี่สิบบห้านาที ตามท้องถนนข้างในเมืองที่กว้างใหญ่แทบไม่หลงเหลือผู้คนที่สัญจรไปๆมาๆ

จะมีก็เพียงแต่แสงเทียนริบหรี่ในร้านค้ายามค่ำคืนที่ส่ายไหวไปตามกระแสลม ทำให้บรรยากาศในกลางคืนของหน้าหนาวยิ่งมองเหงาหงอยและก็เปล่าเปลี่ยวยิ่งขึ้นไปอีกแต่ภาวะภายนอกนั้นกลับตรงกันข้ามกับจวนตระกูลเย่ ณ

ลานที่พักขนาดใหญ่แห่งหนึ่งส่องสว่างไปด้วยแสงเทียน แม้กระนั้นประตูปากทางเข้ากลับปิดสนิทและก็ที่ด้านหน้าประตูมีเด็กวัยรุ่นเสื้อเขียวคนหนึ่งกำลังยอตัวอยู่ตอนกลางคืนนี้เป็นยามค่ำคืนที่หนาวเหน็บและฝนโปรยปราย ลานที่พักขนาดใหญ่ของตระกูลส่องสว่างไสวไปด้วยแสงเทียน หนุ่มน้อยคนหนี่งกำลังยอตัวท่ามกลางสายฝนและฟ้าร้องขู่คำราม ถ้าหากมีผู้พบเห็นคงจะรู้สึกแปลกประหลาดอยู่ไม่น้อย เพราะว่ามันช่างมองมีความขัดแย้งกับสภาพของตอนกลางคืนนี้อย่างสิ้นเชิง

กลับหน้าหลัก